അദ്ദിക്ർ

15: 34-35 ല്‍, നീ ഇവിടെനിന്ന് പുറത്തുപോവുക, അപ്പോള്‍ നിശ്ചയം നീ കാരുണ്യം വിലക്കപ്പെട്ട-അകറ്റപ്പെട്ടവനാകുന്നു, നിശ്ചയം നിന്‍റെമേല്‍ വിധിദിവസം വരെ ശാപമു ണ്ട് എന്ന് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. 38: 77-78 ലും ഇതേകാര്യം ആവര്‍ത്തിക്കുന്നുണ്ട്. സ്വയം അഹം ഭാവം നടിച്ച് അല്ലാഹുവിന്‍റെ ആശ്രയം വേണ്ടാത്തവനായതുകൊണ്ടാണ് അവന്‍ സ്വര്‍ഗത്തില്‍ നിന്ന് പുറത്താക്കപ്പെട്ടത്. അതോടുകൂടി അവന്‍ ആശയറ്റവനായ ഇബ്ലീസായിത്തീരുകയും മറ്റുള്ളവരെ വഞ്ചിച്ച് ആശയറ്റവരാക്കി മാറ്റാന്‍ ശ്രമമാരംഭിക്കുകയും ചെയ്തു. അപ്പോഴാണ് അവന്‍ കാരുണ്യം വിലക്കപ്പെട്ട പിശാച് (ശൈത്ത്വാന്‍) ആയിത്തീര്‍ന്നത്. ഹൃദയത്തില്‍ കടുകുമണിത്തൂക്കത്തോളം അഹങ്കാരമുള്ള ഒരാള്‍ക്കും സ്വര്‍ഗത്തില്‍ പ്ര വേശിക്കാന്‍ സാധ്യമല്ല. അഹങ്കാരത്തെയും അഹംഭാവത്തെയും കരിച്ച് കളഞ്ഞ് ആത്മാ വിനെ ശുദ്ധീകരിക്കാനുള്ള പ്രകാശമാണ് അദ്ദിക്ര്‍ എന്ന് 4: 174-175 ല്‍ പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. പ്ര താപം അന്വേഷിക്കേണ്ടതും ആശ്രയിക്കേണ്ടതും പ്രതാപമുടയവനും ഐശ്വര്യവാനുമാ യ അല്ലാഹുവില്‍ മാത്രമാണ്. അറബി ഖുര്‍ആന്‍ വായിക്കുന്ന ഫുജ്ജാറുകളെല്ലാം കാ ഫിറായ പിശാചിന്‍റെകൂടെ നരകക്കുണ്ഠത്തിലേക്കാണ് പോവുക. 9: 67 ല്‍ വിവരിച്ച പ്രകാരം നന്മയായ അദ്ദിക്ര്‍ മൂടിവെച്ചുകൊണ്ടും തിന്മയായ ഫുജ്ജാര്‍ കിതാബുകള്‍ പ്ര ചരിപ്പിച്ചുകൊണ്ടും 4: 139 ല്‍ പറഞ്ഞ പ്രകാരം കാഫിറുകളുടെ അടുത്ത് പ്രതാപം അന്വേഷിക്കുന്ന കപടവിശ്വാസികള്‍ 4: 145 പ്രകാരം വിചാരണയില്ലാതെ നരകത്തിന്‍റെ അടിത്തട്ടില്‍ പോകുന്നവരാണ്. ഇന്ന് 25: 33 ല്‍ പറഞ്ഞ ഗ്രന്ഥത്തിന്‍റെ ഏറ്റവും നല്ല വി ശദീകരണമായ അദ്ദിക്ര്‍ രൂപപ്പെട്ടിരിക്കെ അതിനെ മുറുകെപ്പിടിച്ചവന്‍ 3: 101 ല്‍ പറഞ്ഞ പ്രകാരം നാഥനെ മുറുകെപ്പിടിച്ച് നേരെച്ചൊവ്വെയുള്ള പാതയില്‍ നിലകൊള്ളുന്നവനാണ്. 2: 165-167; 4: 138-139; 9: 67 -68 വിശദീകരണം നോക്കുക.